In Amerika is het in een paar jaar tijd groot geworden, wonen in kleine huisjes. De zogenaamde tiny houses. Onder het mom van hoeveel ruimte hebben we eigenlijk nodig om in te wonen en te leven, verhuizen steeds meer mensen naar een kleiner huis. Maar dan ook echt klein! Op een paar vierkante meter delen ze lief en leed. De huisjes zijn zelfvoorzienend. Ook de Nederlandse Frieda Bakker wil klein wonen en is momenteel in Amerika waar ze de Tiny House Jamboree bijwoont om meer informatie te verkrijgen.
‘Living the tiny life’
Hoewel de bouwregels in Amerika en Canada een stuk soepeler zijn dan in Nederland, zijn er toch enkele pioniers die al hun tijd investeren in een toekomstig ’tiny’ leven op de Hollandse hei. Frieda Bakker woont momenteel in een kleiner huis dan voorheen, langs de Veluwe. Waar haar tiny huis uiteindelijk komt te staan, weet ze nog niet. De tiny house movement is een vrij nieuwe beweging, die is ontstaan doordat mensen een kleinere voetafdruk op aarde willen achterlaten. Minder geld willen spenderen, minder water willen verspillen, goedkoper willen wonen en hun leven willen vereenvoudigen. Bakker: ‘Voor mij betekent kleiner wonen dat ik meer kan doen met mijn leven. Ik hoef geen vijf dagen per week te werken, om in een huis te wonen dat ik persoonlijk te groot en te duur vind.’
Een tiny house is een huisje van zo’n vijftig vierkante meter waar alle basisbehoeften aanwezig zijn. Vergelijkbaar met een vakantiewoning of stacaravan. Alleen dan permanent. Eigenaren zijn het unaniem eens, wie in zo’n huisje woont, heeft met minder rompslomp te maken en leeft een opgeruimder leven. Frieda Bakker wil haar huis uit natuurlijke materialen maken. Het liefst bouwt ze het zelf, van tekening tot het slaan van de eerste spijkers en het afwerken van de voordeur. Op haar site vertelt ze dat ze weet hoe het is om in een natuurlijk huis te wonen. Ze geniet van de wonderlijke voortbrengselen van de aardbol. Zo wil ze schapenwol als isolatiemateriaal gebruiken.
Lees hier meer over Frieda.
Kijk ook op:
